Γενετικά προβλήματα των ζώων συντροφιάς

Πληροφορίες για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων

 

Διστιχίαση

(Distichiasis)

Είναι η ανώμαλη έκφυση

μιας δεύτερης σειράς

βλεφαρίδων από τα στόμια

των ταρσαίων αδένων.

Η σειρά των βλεφαρίδων

αυτών μπορεί να είναι

πλήρης ή μερική  και με την

έξοδο τους από τον αδένα

αποκλίνουν προς τα μέσα,

με αποτέλεσμα να

προκαλούν έναν συνεχήερεθισμό στον επιπεφυκότακαι στον κερατοειδή χιτώνα. Η διστιχίασης είναι πάθησης συγγενής, αν και έχουν παρατηρηθεί και επίκτητες περιπτώσεις μετά από τον συνεχή ερεθισμό του ελεύθερου χείλους του βλεφάρου. Κατά κανόνα η έκφυση αυτών των βλεφαρίδων είναι μικρότερη του κανονικού και συνήθως είναι άχρωμες. Το γεγονός του μικρού μεγέθους και της έλλειψης χρώματος σε αυτές τις παθολογικές βλεφαρίδες καθιστά δύσκολη την εντόπιση τους. Τα συμπτώματα αυτής της παθολογικής κατάστασης είναι άφθονη δακρύρροια, επιπεφυκίτιδα, κερατίτιδα και συχνά ελκωτική κερατίτιδα.

 

Ανοσιακή θρομβοκυτταροπενία

(Immune-Mediated Thrombocytopenia)

Πρόκειται για ασθένεια στην οποία η συγκέντρωση των αιμοπεταλίων στο αίμα είναι ασυνήθιστα χαμηλή, ως αποτέλεσμα της επίθεσης, για άγνωστους λόγους, από τα αντισώματα του σκύλου (του οποίου η κανονική ρόλος είναι να βοηθήσει στην προστασία από λοιμώξεις). Τα αιμοπετάλια είναι κύτταρα που διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στο σύστημα πήξης του αίματος και όταν σπανίζουν, υπάρχει αυτόματη αιμορραγία σε ιστούς (που μπορεί να είναι εμφανής, όπως κηλίδες αίματος στο άτριχο και χωρίς χρωστικές μέρη του δέρματος) ή εξωτερικά (π.χ. ως ρινορραγίες, αίμα στα ούρα ή κόπρανα). Η νόσος μπορεί να προκαλέσει χρόνιες αδιαθεσία και μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο που οφείλεται στην πίεση όταν η αιμορραγία είναι σε περιορισμένους χώρους όπως τα μάτια, το κρανίο ή στις αρθρώσεις. Σκυλάκια με τέτοιο πρόβλημα δεν πρέπει να ζευγαρώνουν για να μην αναπαράγεται το πρόβλημα

 

Όγκοι μαστού

(Mammary Tumours)

Τα αγγλικά Κόκερ Σπανιέλ έχουν ιδιαίτερη προδιάθεση για όγκους του μαστού. Διαπιστώνονται με μικροσκοπική εξέταση. Περίπου το 30% αυτών των όγκων είναι κακοήθεις και, αν έγκαιρα διαγνωστούν και θεραπευτούν επιτυχώς, δίνουν σοβαρά περιθώρια ευζωίας και μακροζωίας. Οι επιδράσεις τους προκαλούν δυσφορία, απώλεια βάρους, ανορεξία, πόνο και οδηγούν στο θάνατο του ζώου.

 

Ωτίτιδα εξωτερική και μέση

(Otitis Externa and Media)

Προκαλείται από ακάρεα, μόλυνση από βακτηρίδια ή μύκητες, ξένα σώματα (συνήθως άγανα) ή νεοπλάσματα, αλλά επηρεάζεται και αυξάνει η ευαισθησία εξαιτίας κάποιων ασθενειών. Τα Κόκερ Σπάνιελ εξαιτίας της κατασκευής των αυτιών τους, έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση στην εμφάνιση ωτίτιδας καθώς έχουν κατεβασμένα πτερύγια και γενικά το άνοιγμα του αυτιού δεν αερίζεται καλά. Επειδή το αυτί χωρίζεται σε τρία μέρη - το έξω, το µέσο και το έσω - κάθε φλεγμονή που τα προσβάλλει ονομάζεται αντίστοιχα έξω, µέση και έσω ωτίτιδα.

Εκδηλώνεται µε ξύσιµο των αυτιών, τίναγµα του κεφαλιού, κοκκίνισµα και έκκριµα στο αυτί, το οποίο συχνά µυρίζει δυσάρεστα. Αν η φλεγµονή εξελιχθεί, θα προσβληθεί το µέσο και στη συνέχεια το έσω αυτί. Τότε τα συµπτώµατα θα είναι εντονότερα και το κατοικίδιό µας µπορεί να εµφανίσει δυσκολία στο άνοιγµα του στόµατος ή στη µάσηση, κλίση του κεφαλιού προς την πλευρά του αυτιού που πάσχει και αστάθεια στο βάδισµα.

Ο κτηνίατρος θα εξετάσει τα αυτιά του µικρού µας φίλου µε ωτοσκόπιο ώστε να εκτιµήσει την ακεραιότητα του τυµπάνου, αλλά και να διαπιστώσει αν στον ακουστικό πόρο βρίσκονται άγανα (αγκάθια φυτικής προέλευσης) ή νεοπλάσµατα. Επίσης, θα εξετάσει το έκκριµα στο µικροσκόπιο για να διαπιστώσει το είδος της µόλυνσης (µύκητες, βακτήρια, παράσιτα). Σε περιπτώσεις όπου η ωτίτιδα είναι πολύ σοβαρή, δεν υποχωρεί ή υποτροπιάζει συχνά, ενδέχεται να χρειαστούν επιπλέον εξετάσεις, όπως καλλιέργεια του ωτικού εκκρίµατος, ακτινογραφίες, βιοχηµικές, ενδοκρινολογικές εξετάσεις, κ.ά.

Η απλή έξω ωτίτιδα θεραπεύεται µε χορήγηση τοπικής αγωγής στα αυτιά. Θα χρειαστεί να εφαρµόζουµε ένα τοπικό διάλυμα, µία µε δύο φορές την ημέρα, για τις επόµενες µία µε δύο εβδοµάδες. Σε ορισµένες περιπτώσεις, ο κτηνίατρος θα επιλέξει να χορηγήσει και φάρµακα από το στόµα, ενώ σε σοβαρότερες ή επίµονες ωτίτιδες ενδεχοµένως να χρειαστεί βαθιά έκπλυση του έξω ακουστικού πόρου µε τη χορήγηση γενικής αναισθησίας.

∆εν πρέπει να ξεχνάµε να ενημερώνουνε τον κτηνίατρό µας για την πορεία της αγωγής και να ακολουθούµε πάντα τις οδηγίες του.

Μπορούμε να προλάβουμε την ωτίτιδα, με τακτικό έλεγχο των αυτιών για κοκκίνισµα, έκκριµα, δυσοσμία. Επειτα από κάθε βόλτα εξετάζουµε για τυχόν άγανα πριν αυτά προωθηθούν βαθύτερα. Καθαρίζουµε τα αυτιά κάθε µία-δύο εβδοµάδες, ανάλογα µε την ευαισθησία του σκύλου.

 

Πρωτοβάθμια ανοσοποιητική αιμολυτική αναιμία

(Primary Immune-Mediated Haemolytic Anaemia)

Το Κόκερ Σπάνιελ έχει προδιάθεση για ανοσοποιητική αιμολυτική αναιμία, με την γενετική βάση της νόσου να είναι άγνωστη. Για κάποιο λόγο, τα αντισώματα που παράγει προσβάλλουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια προκαλώντας αναιμία που μπορεί να είναι σοβαρή και θανατηφόρα. Προκαλεί δυσφορία, πόνο και αγωνία που μπορεί να διαρκέσει για εβδομάδες ή μήνες. Σε τέτοια περίπτωση πρέπει να αποφεύγεται το ζευγάρωμα ώστε να μειωθεί ο επιπολασμός.